Het doet de oudere generaties verzuchten: het lijkt op een overhead-projector maar het is toch net anders. Een documentcamera om les mee te geven. Wat en hoe vertel ik in deze blogpost.

De setup

Een documentcamera is niet meer en niet minder dan een webcam op een houder. Aangesloten op een computer die weer aangesloten is op een groot scherm, kan je alles wat onder de camera ligt, projecteren. Inspiratie kwam uit de corona-jaren. In de periode van online-lesgeven werd af en toe de technische set-up gedeeld. En een enkeling had een documentcamera. Handig om te laten zien wat je opschrijft.

Dat “handig om te laten zien wat je opschrijft”, is precies waar ik de camera nu voor gebruik. Mijn vak, wiskunde, maakt dat ik veel schrijf. Ik schrijf niet meer op het whiteboard of op het scherm, ik schrijf in het schrift.

Op de foto zie je de setup. De camera op het schrift, verbonden aan de laptop links en de iPad met het boek. Op het scherm van de laptop zie je wat de camera registreert.

Voordoen

In de onderbouw VO is wat mij betreft één van de doelen om leerlingen te leren netjes te werken. En daar kan je lang en breed over praten, uitleggen, etc, maar mijn ervaring is dat het slecht over komt bij de leerlingen. Want een whiteboard is geen schrift.

Daarnaast kan je er inderdaad lang over praten, maar je kan het ook voordoen: zo moet je schrift er uit zien. Met een kantlijn, met nummers in de kantlijn etc. En voor dat voordoen gebruik ik dus de documentcamera.

Analoog: maken van aantekeningen. Het ziet er op een whiteboard of scherm echt anders uit. Dus voordoen in een schrift is belangrijk.

Lesgeven

Hoe ziet een les wat dit betreft er dan uit? Wanneer de les start, staan de onderwerpen die we gaan bespreken opgeschreven. Opgaven, uitleg, wordt gedaan in het schrift. Gebruik van de rekenmachine kan ook onder de camera. Zo simpel is het. Om te zorgen dat de leerlingen het achterin het lokaal ook kunnen lezen, één tikje inzoomen.

Het heeft als gevolg dat ik tijdens de les meestal zit, in tegenstelling tot voorgaande jaren, waarin ik elke les altijd alles op het whiteboard schreef en dus veel stond en rondliep. Tijdens het schrijven kan ik makkelijk de klas in kijken. Tijdens het schrijven is het wel zaak om in de gaten te houden of het beeld nog klopt. De camera moet regelmatig verplaatst. Daarvoor gebruik ik de kantlijn van de linkerpagina om de voet van de camera op uit te lijnen.

Voor de verschillende leerjaren heb ik verschillende schriften. Parallelklassen staan in hetzelfde schrift. Door secuur de klas en datum te noteren bij elke les, kan ik ook gericht terugzoeken. Vooral wanneer leerlingen een les gemist hebben is dat handig.

Pas nu ik de schriften vol schrijf, zie ik hoeveel ik wel niet schrijf tijdens de lessen.

Leerlingwerk

Voordat ik de camera had, maakte ik nog wel eens een foto van het schrift van een leerlinge en projecteerde die op het scherm. Dat hoeft niet meer. Regelmatig “leen” ik een schrift en leg die onder de camera om samen te bespreken. Dat is in mijn lessen een gewone actie waarbij ik vraag of het werk van de klasgenoot perfect is of dat er ruimte voor verbetering is. Meestal zijn er details die beter kunnen.

Op zoek naar werk van leerlingen om met de klas te delen, kijk ik in de schriften. Ik meen te zien dat ze wat netter worden. Dat duidelijk is hoe een schrift er uit moet zien, dat hoe ik het doe de minimum-standaard is, het over het algemeen beter wordt. Er zijn natuurlijk altijd leerlingen die véél netter werken dan ikzelf.

Overhead of camera

Toen ik op school zat, installeerde de wiskundedocent een transparante rol met aantekeningen op de overhead-projector. Dat waren zijn lessen. Hij maakte tijdens de uitleg aantekeningen met afwasbare stift tussen de permanente aantekeningen. Werk van leerlingen kon hij niet laten zien. Twee belangrijke verschillen. Ik schrijf in een schrift en kan het werk van leerlingen eenvoudig laten zien.

Dus ik ben er wel content mee, met de camera.

Techniek

De camera die ik aangeschaft heb, is de IPEVO V4K Pro. Het is een compact dingetje dat in een handige doos komt. Heeft een ouderwetse USB-aansluiting. Na aansluiten even de bijbehorende software binnenhalen en installeren. Tijdens het gebruik kan je met een knopje opnieuw scherpstellen mocht dat nodig zijn, of het beeld wat lichter / donkerder zetten. Inzoomen, roteren etc, gaat met de software op de computer. De Pro heeft een bescheiden lampje om wat schaduwen van plafondverlichting te maskeren. Maar stel je daar niet teveel van voor.

Als docent in het VO heb je een scholingsbudget van 600 euro (bij 1fte). Ik heb dat budget ingezet om daar de camera van te kopen. “Een andere manier van lesgeven leren”. Het apparaat kost rond de 140 – 180 euro. Prijs schommelt een beetje.