In zijn boek “Teach like a Champion 2.0” bespreekt Lemov maar liefst 62 technieken voor beter lesgeven. In een onregelmatig verschijnende serie ga ik er een aantal langs. Wellicht alle 62.

Own and track wordt in het boek kort weergegeven met: Laat leerlingen hun eigen werk corrigeren en stuur op een werksfeer waarbij zij zelf aanspreekbaar zijn op het juiste antwoord.

Own …

Je bespreekt een probleem in de klas. Leerlingen doen suggesties en het bord komt vol te staan met juiste, minder juiste en foute suggesties. Hoe ga je daar mee om? Bij deze techniek stuur je expliciet op het formuleren van het juiste antwoord. En dat dat juiste antwoord in het schrift van de leerlingen terechtkomt.

Belangrijke punten hierbij zijn:

  • Zwakke leerlingen vinden het moeilijk om onderscheid te maken tussen het juiste en het onjuiste antwoord. Je zult hierin expliciet moeten zijn. Enerzijds door aan te wijzen waarom het juist is, en omgekeerd, bij het onjuiste aan te wijzen waarom het onjuist is. Zoek hierbij de balans: veel tijd aan het onjuiste antwoord besteden suggereert dat het belangrijk is, zwakke leerlingen leren dat onjuiste antwoord.
  • Zaken die lang op het bord staan, worden bekeken. Ook weer: zwakke leerlingen kunnen dan zelf slecht onderscheid maken tussen juist en onjuist. Een streep door het onjuiste, of beter, het onjuiste wissen maakt duidelijk wat het juiste is.
  • Stuur er op dat leerlingen het juiste antwoord ook noteren. “Heb je deze tussenstappen niet, zet in de kantlijn dat die ontbreken”, “heb je dit antwoord, streep het door, het is onjuist. Zet het goede er naast”.

Maar ook wanneer leerlingen zelf hun werk nakijken, is het zaak om expliciet te zijn in hoe je dit in het schrift terug wilt zien. En ook al hebben ze dat eerder gehad, hoe jij het wil is van belang en daar moet je dus expliciet in zijn.

… and track

Daar komt het tweede deel van deze techniek om de hoek kijken: track. Zorg er voor dat je controleert of leerlingen het juiste antwoord op de juiste manier genoteerd hebben.

Wat doe ik zelf?

In de onderbouwklassen die ik heb, stuur ik op hoe het huiswerk en de aantekeningen in de les, in het schrift terecht moeten komen:

  • Neem de (kern van) de opgave over
  • Noteer tussenstappen onder elkaar
  • Maak alle opgaven onder elkaar, zodat je rechts van je werk nog ruimte over hebt.
  • Kijk na.
  • Heb je een opgave fout, zet er een kruis doorheen. Meer niet.
  • Maak opgaven die je fout hebt opnieuw, naast de eerste poging en probeer de fout niet nog een keer te maken. Doe dit consequent, ook bij een stom rekenfoutje of min-teken dat vergeten is.
  • Geniet van je fout, je hebt wat geleerd!

In schooljaar 1819 ben ik gestart met het zelf laten nakijken van het eigen werk door leerlingen. Een bespreking van de eerste resultaten vind je hier.

Ik merk dat het aanleren van goed nakijken van het eigen werk veel aandacht vraagt. Het is voor veel leerlingen een nieuwe activiteit. En niet zo’n leuke, vooral niet wanneer ontdekt wordt dat er veel fouten gemaakt zijn. Dus nadat de opgaven besproken zijn, moet er een rondje door de klas gedaan worden.

Nakijken noteren zijn volgens mij vaardigheden die je (voornamelijk) leert door nadoen. Je moet als docent dus voordoen. De uitwerkingen waarmee leerlingen hun proefwerk nakijken zijn dus niet de uitwerkingen van de methode. Die zijn veel te karig. Maar ook bij het bespreken van een opgave op het bord, moet het op het bord komen zoals het in het schrift hoort. Daar zit nog wel een uitdaging.

Meer lezen:

  • Doug Lemov kan je volgen op Twitter: @Doug_Lemov
  • De Nederlandse editie vind je bij de uitgever, CED-groep.
  • De originele Amerikaanse editie is o.a. verkrijgbaar bij Bol.com.
  • Over TLAC is een blog.
  • Eerdere afleveringen vind je door op dit blog de tag “Teach Like a Champion” te kiezen.